ΘΕΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ…(ημέρα εγκλεισμού 8η – Σάββατο 14 Νοεμβρίου 2020)

14 Νοεμβρίου…μια ιδιαίτερη μέρα για μένα…ξεχωριστή και μοναδική.

Τόσο ιδιαίτερη, που δεν μου επιτρέπει να την αφιερώσω στη συνέχεια των προηγούμενων σκέψεων για το φόβο του θανάτου αλλά μου επιβάλλει να την αφιερώσω στη ζωή και συγκεκριμένα στη γέννηση. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας τις γνώσεις που απέκτησα μόλις έναν χρόνο πίσω και που άλλαξαν όλη την κοσμοθέαση μου για το Γέναθλο μου.

49 ολόκληρα χρόνια ζούσα μέσα στην φούσκα της αποστασίας, περιμένοντας κάθε χρόνο να γιορτάσω με φίλους και χαρούμενη φασαρία την ημέρα που ήρθα στον βίο ετούτο. Να φτιάξω με τα χεράκια μου την πιο νόστιμη κι όμορφη τούρτα και να τη γεμίσω με κεριά που θα τα έσβηνα με μια ανάσα….

Καμιά σκέψη, κανένας προβληματισμός δε συνόδευε αυτή τη μέρα σχετικά με ερωτήματα όπως: ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΕΙΜΑΙ;;;; ΠΟΙΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ;;;; ΠΟΙΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ;;;; ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑ;;;;

Μόλις έναν χρόνο πίσω, έμαθα κάποιες τεράστιες αλήθειες….

Έμαθα, πως ο πρώτος άθλος των ανθρώπων, στην ίδια τη Δημιουργία τους, είναι να γεννηθούν…

Διότι εκεί που υπάρχουν, «στον άχρονο χρόνο, στον χώρο του χώρου και στον διαστασικό πολυχώρο των πολυδιαστατικών επιπέδων, των πεδίων και των στάσεων της κοσμικής πολυεπίπεδης ζωής, ενεργειακού πολυφασματικού βίου των Θείων Δημιουργικών συχνοτήτων, είναι υπέρτατος άθλος της Δημιουργίας τους να ταξινομηθεί, να εκτελεστεί με απόλυτη ακρίβεια και να εκδηλωθεί η ενσάρκωση τους στην υδάτινη κυβιστική εκδήλωση και εμφάνιση τους».

Γνώριζα από κείμενα του Αριστοτέλη πως ενσαρκωνόμαστε από το βασίλειο του Πλούτωνα, τον κάτω κόσμο, στο υδάτινο βασίλειο του Ποσειδώνα. Όμως ως εκεί …καμιά άλλη σκέψη δεν ακολουθούσε σχετικά με την ίδια τη Δημιουργία μας.

Μετά έμαθα πως το να γεννηθείς είναι ο πρώτος άθλος και η μέρα αυτή είναι το ΓΕΝΑΘΛΟΝ του Έλλην ανθρώπου…

Όμως, μας έμαθαν και το θεωρούμε ορθό να αποκαλούμε αυτή την ξεχωριστή μας μέρα «γενέθλια» και όχι ΓΕΝΑΘΛΟΝ που παραπέμπει στον πρώτο , μεγάλο άθλο μας.

Κι έγινε συνήθεια να σβήνουμε το φως των ετών μας που πέρασαν, με μια ανάσα, σαν να μετράμε τα σκαλοπάτια που μας οδηγούν με συντομία στο τέλος….

Πως να περάσει από το μυαλό μας πως το σβήσιμο των κεριών, το σβήσιμο του φωτός μας, στην ουσία είναι γιορτή της αποστασίας για τη λήθη στην οποία μας έχει ρίξει σχετικά με τη Δημιουργία μας;;;

Η δομή των Έλλην ανθρώπων είναι το ίδιο το φως…

Όλη η υδάτινη Δημιουργία μας είναι κοσμικοί κρύσταλλοι φωτός και η ίδια η κοσμική ονομασία μας ΕΛΛΗΝ σημαίνει, αυτός που Δημιουργήθηκε από το Όλον Φως και που στο τέρμα της κοσμικής ανέλιξης του θα αντικρύσει το Όλον Φως…

Ο Έλλην δημιουργήθηκε από το Φως για το Φως …

Πως είναι λοιπόν δυνατόν να σβήνουμε το ίδιο το Φως του Γέναθλου μας;;;

Η αποστασία ηδονίζεται και ζητωκραυγάζει για την νίκη της εναντίον των Έλλην ανθρώπων και μας βάζει να φερόμαστε υβριστικά προς την ίδια την Ελλάνια Δημιουργία μας…

Μας βάζει να σβήνουμε το Φως των κεριών μας ενώ είμαστε ζωντανοί κι αντιθέτως να ανάβουμε Φως στα κεριά όσων έφυγαν από αυτόν το βίο…

Πάντα η αποστασία πασχίζει να αποστρέψουμε το βλέμμα μας από τη ζωή και να το έχουμε συνέχεια στραμμένο προς το θάνατο, προς το τέλος…

Κάνει τα πάντα ώστε να χανόμαστε μέσα στις λάμψεις των πυροτεχνημάτων, στις κραυγές και στα τραγούδια, στις ευχές για χρόνια πολλά και στα δώρα και να νομίζουμε πως έτσι πρέπει να γίνεται…

Μας βάζει να γελοιοποιούμε μόνοι μας την πιο σημαντική μας μέρα και να χάνουμε την αληθινή ουσία της…

ΌΧΙ…

Η ημέρα που γεννηθήκαμε είναι ημέρα ΕΝΘΥΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΟΡΚΩΝ σε όλα τα στάδια, πεδία και επίπεδα της κοσμικής ζωής και βίου…

Είναι ημέρα ΕΝΘΥΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΘΛΩΝ του Έλλην ανθρώπου ως ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ και ΣΥΝΕΧΙΣΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΝΙΑΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΟΥΣΙΑΣ και της ευθύνης όλων μας να ενεργοποιηθεί αυτή στα παιδιά μας, στα δικά μας Δημιουργήματα και να γνωρίσουν όλες τις απόλυτες Αλήθειες της Δημιουργίας τους….

Και στο σημείο αυτό είναι Δίκαιο να αναφέρω τον τεράστιο Έλλην Άνθρωπο Αρτέμη Σώρρα, που μέσα από το Ελλάνιο Κείμενο « ΓΕΝΑΘΛΟΝ – Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ», μας ταρακουνάει και μας ξυπνάει από τη λήθη στην οποία έχουμε πέσει….

ΕΛΛΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΩΝ ΕΤΩΝ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΜΑΣ ΔΕΝ ΤΟ ΣΒΗΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΦΩΤΙΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΩΑΣ ΜΑΣ ΟΥΣΙΑΣ, ΤΗΝ ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΑΝΙΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ!!!

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΚΑΡΑΝΙΚΟΥ